روزی «شرلوک هولمز» کار آگاه معروف و معاونش «واتسون»رفته بودند صحرا نوردی و شب هم چادری زدند و زیر آن خوابیدند.نیمه های شب، هولمز بیدار شد و آسمان را نگریست. بعد ، واتسون را بیدار کرد و گفت:« نگاهی به آن بالا بینداز و به من بگو چه می بینی؟»

واتسون گفت:« میلیونها ستاره می بینم.»

هولمز گفت:« چه نتیجه ای می گیری؟»

واتسون گفت:« از لحاظ روحانی نتیجه می گیرم که خداوند بزرگ است وما چقدر در این دنیا حقیریم ؛از لحاظ ستاره شناسی نتیجه می گیرم که زهره در برج مشتری است،و باید اوایل تابستان باشد؛از لحاظ فیزیکی نتیجه میگیریم که مریخ در نزدیکی قطب است ، و ساعت باید حدود 3 نیمه شب باشد.»

هولمز قدری فکر کرد و گفت:«واتسون،نتیجۀ اول و مهمی که باید بگیری این است که چادر مارا دزدیده اند! »